រុស្សី៖ អតីតសហភាពសូវៀតបានបើកសម្ពោធយុគសម័យអវកាស តាមរយៈការបាញ់បង្ហោះស្ពូតនិក (Sputnik) ដែលជាផ្កាយរណបដំបូងបំផុតរបស់ពិភពលោក។ Sputnik ក្នុងភាសារុស្ស៉ីមានន័យថា ផ្កាយរណប។ ផ្កាយរណបស្ពូតនិក ត្រូវបានបាញ់បង្ហោះចេញពីមូលដ្ឋានមួយកន្លែងស្ថិតក្នុងសាធារណរដ្ឋកាហ្សាក់ស្ថាន កាលពីថ្ងៃទី០៤ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៥៧។
ស្ពូតនិកមានអង្កត់ផ្ចិតប្រវែងជិត ៥៦ សង់ទីម៉ែត្រ និងទម្ងន់ជាង ៨០ គីឡូក្រាម។ វាធ្វើដំណើរក្រឡឹងជុំវិញផែនដីបានមួយជុំរៀងរាល់រយៈពេល ១ ម៉ោង និង ៣៦ នាទី ជាមួយល្បឿនធ្វើដំណើរជិត ៣០,០០០ គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង។ ស្ពូតនិកមានគន្លងធ្វើដំណើររាងពងក្រពើ ដោយចំណុចជិតផែនដីបំផុតគឺចម្ងាយ ២៣០ គីឡូម៉ែត្រ និងឆ្ងាយបំផុតចម្ងាយជិត ១,០០០ គីឡូម៉ែត្រ។ នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៥៨ ស្ពូតនិកបានធ្លាក់ចូលមកក្នុងបរិយាកាសផែនដីវិញតាមការគ្រោង ហើយឆេះរលាយបាត់នៅក្នុងស្រទាប់បរិយាកាសតែម្តង។
បេសកកម្មបាញ់បង្ហោះផ្កាយរណបដំបូងបំផុតនេះហើយ ដែលបានបង្កឱ្យសហរដ្ឋអាមេរិកភ័យព្រួយជាខ្លាំង រហូតឈានទៅដល់ការប្រណាំងប្រជែងវិស័យបច្ចេកវិទ្យាអវកាស រវាងមហាអំណាចទាំងពីរនាសម័យនោះ។ ផ្កាយរណបដំបូងបំផុតរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឈ្មោះ អ៉ិចផ្លរើ (Explorer) ត្រូវបានបាញ់បង្ហោះនៅថ្ងៃទី៣១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៥៨ ប៉ុន្តែពេលនោះ សហភាពសូវៀតសម្រេចបានសមិទ្ធផលធំធេងមួយផ្សេងទៀតបាត់ទៅហើយ តាមរយៈការបញ្ជូនសុនខមួយក្បាលឱ្យគោចរជុំវិញផែនដីក្នុងយានអវកាស-ផ្កាយរណបឈ្មោះ ស្ពូតនិក២ (Sputnik 2)។
កម្មវិធីអវកាសរបស់សូវៀតបានបន្តទទួលជោគជ័យជាច្រើនផ្សេងទៀតមុនសហរដ្ឋអាមេរិក នៅចន្លោះចុងទសវត្សរ៍ ១៩៥០-១៩៦០ ដូចជា ការបញ្ជូនមនុស្សឡើងទៅទីអវកាស ការចេញបណ្តែតខ្លួនក្នុងទីអវកាស (Space Walk) ការគោចរនៅជុំវិញព្រះច័ន្ទ និងការបញ្ជូនយានឱ្យចុះចតនៅលើផ្ទៃព្រះច័ន្ទដោយសុវត្ថិភាព ប៉ុន្តែមិនមានមនុស្សទៅជាមួយទេ។
បើទោះបីយ៉ាងណាក្តី សហរដ្ឋអាមេរិកក៏បានបោះជំហានយ៉ាងធំនាំមុខសូវៀតវិញ នៅចុងទសវត្សរ៍ ១៩៦០ តាមរយៈកម្មវិធីអូប៉ូឡូ (Apollo) ដែលបានបញ្ជូនអវកាសយានិកពីររូបនៃបេសកកម្ម Apollo 11 ឱ្យទៅជាន់លើផ្ទៃព្រះច័ន្ទ នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៦៩ ហើយត្រលប់មកវិញដោយសុវត្ថិភាព៕
