(ភ្នំពេញ)៖ ឯកឧត្ដម ហ៊ុយ វណ្ណៈ អ្នកជំនាញផ្នែកវិស័យសារព័ត៌មានចាស់វស្សានៅកម្ពុជា បានចាត់ទុករបាយការណ៍ របស់អង្គការអ្នកកាសែតគ្មានព្រំដែន (Reporters Without Borders) ដែលបានចេញផ្សាយក្នុងសប្តាហ៍នេះថា «ប្រៀបបានជាលេខឆ្នោតឡូតូ»។ ការចាត់ទុកយ៉ាងដូច្នេះ បន្ទាប់ពីអង្គការដែលមានមូលដ្ឋាន នៅទីក្រុងបារីសប្រទេសបារាំង បានចេញរបាយការណ៍មួយ ដោយបានដាក់ចំណាត់ថ្នាក់កម្ពុជាលេខទី១៤៤ ក្នុងចំណោមប្រទេស១៨០ សម្រាប់សេរីភាពសារព័ត៌មានឆ្នាំ២០២១។
ឯកឧត្ដម ហ៊ុយ វណ្ណៈ ប្រធានសហភាពសហព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា (ស.ស.ស.ក) បានថ្លែងប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាន Swift News ថា ដូចរៀងរាល់ឆ្នាំដែរ អង្គការអ្នកកាសែតគ្មានព្រំដែន គឺតែងតែចងមុង១ពាន់គីឡូដី ហើយសរសេររបាយការណ៍ចេញ។ ចៃដន្យឆ្នាំនេះគេដាក់លេខថ្នាក់ដូចគ្នានឹងឆ្នាំ២០២០កន្លងទៅដែរគឺ១៤៤។ ហេតុដូច្នេះ ហើយទើបលោករក្សាជំហរចាត់ទុកចំណាត់ថ្នាក់នេះ ប្រៀបបានជាលេខឆ្នោតឡូតូ និងជាក្រដាសសំរាម។ លោកបន្តថា៖ ពួកគេគ្មានលក្ខណៈសម្បត្តិ គ្រប់គ្រាន់លើវិស័យសារព័ត៌មាននោះទេ។ «វាជារឿងអសីលធម៌ដែលយកតម្លៃនៃប្រជាជាតិមួយ យកប្រៀបធៀបខ្ពស់ទាប។ នេះជាគំនិតនៃជនហ្វាស៊ីស»។ នេះជាការលើកឡើងបន្ថែម ពីឯកឧត្ដម ហ៊ុយ វណ្ណៈ។
ប្រធាន ស.ស.ស.ក បានឲ្យដឹងថា តាំងពីដើមរៀងមក អង្គការ Reporters Without Borders មិនដែលបានជួយអ្វីដល់អ្នកសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជានោះទេ ហើយការចេញរបាយការណ៍ខាងលើនេះទៀតសោត ក៏រឿងដដែលៗដែរ ដើម្បីពួកគេបានទទួលបានប្រយោជន៍ជាប្រាក់ខែអំពីការងារនេះ។ បើតាមឯកឧត្ដម ហ៊ុយ វណ្ណៈ លាតត្រដាងក្រុមជនបរទេសមួយចំនួន មានចរឹតប្រឆាំងនឹងការដឹកនាំរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងដើម្បីផលប្រយោជន៍ភូមិសាស្ត្រនយោបាយខ្លួន ហើយដូចករណីនេះគឺគេយកអ្នកកាសែតជាចំណាប់ខ្មាំងសម្រាប់របៀបវារៈរបស់គេ។ លោកគូសបញ្ជាក់ថា ក្រដាសរបាយការណ៍នេះ មិនមានតម្លៃហើយ ក៏គ្មានធ្វើឲ្យមានការប្រែប្រួលអ្វីឡើយ៕
ជាមួយគ្នានោះ ឯកឧត្តម ជិន ម៉ាលីន អនុប្រធាន និងជាអ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា នៅថ្ងៃទី២៣ ខែមេសាឆ្នាំ២០២១នេះ បានឆ្លើយតបទៅកាន់អង្គការអ្នកកាសែតគ្មានព្រំដែន (Reporters Without Borders) ថារបាយការណ៍របស់អង្គការនេះ គឺជារឿងដដែលៗ ហើយទោះបីជាចេញ១០ឆ្នាំទៅមុខទៀតក៏នៅតែដដែលដែរ។
ការចេញមុខឆ្លើយតបនឹងរបាយការណ៍របស់អង្គការអ្នកកាសែតគ្មានព្រំដែន របស់អ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា បានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីអង្គការនេះ បានដាក់ប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់១៤៤ ក្នុងចំណោមប្រទេស១៨០ សម្រាប់សេរីភាពសារព័ត៌មាន និងការបញ្ចេញមតិ។
ឯកឧត្តម ជិន ម៉ាលីន បានឆ្លើយតបយ៉ាងដូច្នេះថា៖ របាយការណ៍របស់អង្គការអ្នកកាសែតគ្មានព្រំដែន (Reporters Without Borders) គឺជារឿងដដែលៗ ហើយទោះបីជាចេញ១០ឆ្នាំទៅមុខទៀតក៏នៅតែដដែលៗដែរ ដោយមានបញ្ហាលើវិធីសាស្រ្តនៃការវាយតម្លៃចំនួន២ ដូចខាងក្រោម៖
ទី១៖ របាយការណ៍នេះ មើលតែមួយជ្រុងនៃការអនុវត្តវិធានការច្បាប់របស់សមត្ថកិច្ចទៅលើបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តល្មើសច្បាប់តែប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺឱ្យតែសមត្ថកិច្ចអនុវត្តច្បាប់ទៅលើអ្នកសារព័ត៌មាន គាត់ចាត់ទុកថា អាហ្នឹងគឺជាការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពសារព័ត៌មាន។
និងទី២៖ របាយការណ៍នេះ ខកខានពុំបានពិនិត្យមើលលើទិដ្ឋភាពមួយជ្រុងទៀតដែលទាក់ទងនឹងវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នកសារព័ត៌មាននោះទេ ជាពិសេសទាក់ទងទៅនឹងការអនុវត្តសិទ្ធិសេរីភាពអ្នកសារព័ត៌មាន ថាតើវាត្រឹមត្រូវទៅតាមក្របខណ្ឌនៃច្បាប់ និងវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួនដែរឬក៏អត់? វិធីសាស្រ្តវាយតម្លៃបែបនេះ គឺមិនត្រឹមត្រូវ ហើយមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងមិនមានលក្ខណៈជាវិទ្យាសាស្រ្ដនោះទេ៕
